Türk Üniversitelerindeki Akademisyenlerin Uzaktan Eğitim Metotlarını Uygulama Hususundaki Eğilimleri
Dr. Abdulkerim Mustafa Câmus (Lübnan Trablus Üniversitesi Doçent Doktor)
Dr. Abdullah Hanânû (Yardımcı Doçent, Araştırmacı ve Öğretim Görevlisi)
Araştırma Özeti:
Araştırma, Türk üniversitelerindeki akademisyenlerin uzaktan eğitim metotlarını uygulama hususundaki eğilimlerini tespit etmeyi amaçlamaktadır. Araştırmacılar, çalışmalarında tanımlayıcı yöntemi kullanmışlardır. Araştırma örneklemi, Türk üniversitelerinden aralarında öğretim üyeleri, yardımcı doçentler, doçentler ve profesörlerin de bulunduğu 29 akademisyenden oluşmaktadır. Araştırma bilgilerin toplanmasında araç olarak, geçerliliği ve güvenilirliği ispatlanmış olan bir anketi kullanmıştır. Sonuçlar, örneklem üyelerinin %69’unun tarafsız olduğunu veya uzaktan eğitimin eğitim sürecini geliştirmeye katkıda bulunduğunu düşünmediğini göstermiştir. Katılımcıların %80’ine göre ise teknik programlar uzaktan eğitim sürecini zenginleştirmektedir. Ayrıca örneklem grubunun %44’lük bir kesimi uzaktan eğitimin gelecek vaat eden bir yöntem olduğunu vurgulamıştır. Uzaktan eğitimde kullanılan en etkili yöntemler arasında %89’luk oranla diyalog ve tartışma yöntemi ilk sırada yer alırken, konferans yöntemi %75 oranla onu izlemiştir. Bunun yanı sıra örneklem grubunun %80’i yüz yüze eğitim ve uzaktan eğitim arasında bir seçim yapmaları gerekmesi halinde yüz yüze eğitimi seçeceklerini belirtmiştir. Katılımcıların neredeyse yarısı uzaktan eğitimin hedeflerinin yalnızca %60’ına ulaştığına inanmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Öğretim Yöntemleri, Uzaktan Eğitim, Akademisyenlerin Eğilimleri, Öğretim Metotları.
tibyanjournal
